ماهواره عجیب ناسا به فضا پرتاب شد؛ هدف آن چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۹۴۸۲۲
ناسا در مداری با چرخش ثابت به دور زمین، یک ابزار نوآورانه برای بررسی آلودگی هوا راهاندازی کرده است. این ابزار که TEMPO نام دارد، تعدادی از آلایندههای مضر موجود در هوا مانند دیاکسیدنیتروژن، فرمالدئید و اوزون سطح زمین را که بلوکهای سازنده هوای آلوده هستند، زیر نظر دارد.
TEMPO با کمک موشک فالکون ۹ اسپیسایکس از ایستگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال به فضا پرتاب شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
TEMPO درست بالای استوا و در یک مدار زمینثابت قرار دارد و میتواند در هر ساعت کیفیت هوای آمریکای شمالی را اندازهگیری کند. ابزار ناسا میتواند بهصورت محلهای اندازهگیریهای دقیقی را ارائه کند و دید جامع و کاملی از آلودگی برای دانشمندان ناسا فراهم کند.
علاوهبراین، فرصتهای منحصربهفردی را ارائه میکند تا دانشمندان انواع جدیدی از دادهها را درباره موضوعاتی ازجمله تغییر سطح آلودگی هوا در طول اوج ساعات پُرتردد، اثرات رعدوبرق بر لایه اوزون، حرکت آلودگی مربوط به آتشسوزی جنگلها و اثرات طولانیمدت کودها بر جو بهدست بیاورند.
نحوه کار TEMPO نیز به این صورت است که نور بازتابشده توسط گازها و ذرات موجود در جو را اندازهگیری میکند و دانشمندان از این طریق میتوانند با توجه به طول موجهای منعکسشده، مواد مختلف را از یکدیگر تشخیص دهند.
«جان هاینز»، رئیس برنامههای TEMPO، در بیانیه مطبوعاتی خود گفت: «میدانیم که پالایشگاههای نفت یا کارخانههای شیمیایی معمولاً در محلههای کمدرآمد قرار دارند. یکی از دلایلی که ارزش ملک این مناطق کمتر است، کیفیت هوای نامناسب آن است. اما ما هرگز برای تأیید آن مانیتورهای زمینی مستقر در هر محلهای نداشتهایم.»
TEMPO دومین نمونه از ابزارهای قدرتمندی محسوب میشود (تصویر بالا) که برای ردیابی آلودگی هوا طراحی شده است. کره جنوبی در سال ۲۰۲۰ طیفسنج پایش محیط زمینثابت خود را به فضا پرتاب کرد که آلودگی آسیا را اندازهگیری میکند و ماهواره Sentinel-۴ آژانس فضایی اروپا نیز در سال ۲۰۲۴ پرتاب خواهد شد که وظیفه اندازهگیری آلودگی هوا در اروپا و آفریقای شمالی را بر عهده دارد.
۲۲۷۲۲۷
کد خبر 1752389منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: نجوم ماهواره فناوری فعالیت فضایی اندازه گیری آلودگی هوا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۹۴۸۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا پس از نیمقرن نقشه آبی زمین را دوباره ترسیم کرد/ عکس
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در حال حاضر محققان ناسا با استفاده از یک رویکرد جدید، تخمینهای جدیدی از میزان جریان آب از رودخانههای زمین، سرعت جاری شدن آن به اقیانوس و میزان نوسان هر دو رقم در طول زمان به دست آوردهاند. چنین اطلاعاتی برای درک چرخه آب سیاره و مدیریت منابع آب شیرین آن بسیار مهم است.
برای دستیابی به تصویری جهانی از میزان آب موجود در رودخانههای زمین، دانشمندان آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) اندازهگیریهای جریان سنج را با مدلهای کامپیوتری حدود ۳ میلیون بخش رودخانه در سراسر جهان ترکیب کردند. این تحقیق توسط الیسا کالینز، که این تحلیل را به عنوان یک کارآموز JPL و دانشجوی دکترا در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی انجام داد، انجام شد و در Nature Geoscience منتشر شد.
دانشمندان تخمین زدند که حجم کل آب رودخانه های زمین از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۹ به طور متوسط ۲۲۴۶ کیلومتر مکعب (۵۳۹ مایل مکعب) بوده است. این معادل نیمی از آب دریاچه میشیگان و حدود ۰.۰۰۶ درصد کل آب شیرین است که خود ۲.۵ درصد از حجم جهانی است. رودخانهها علیرغم نسبت کمی که از آب سیاره دارند، از زمانهای اولیه تمدنها برای انسان حیاتی بودهاند.
نقشه بالای این صفحه حجم آب ذخیره شده بر اساس منطقه هیدرولوژیکی را نشان میدهد. محققان تخمین زدند که حوضه آمازون (تیره ترین آبی) حاوی حدود ۳۸ درصد از آب رودخانه جهان است که بیشترین میزان را در بین هر منطقه هیدرولوژیکی ارزیابی شده، دارا است. همین حوضه همچنین بیشترین آب را به اقیانوس تخلیه میکند. این ۱۸ درصد از تخلیه جهانی به اقیانوس است که از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۹ به طور متوسط ۳۷۴۱۱ کیلومتر مکعب در سال در سال بوده است.
برای بخشهایی از حوضه رودخانههای کلرادو، آمازون، و اورنج و همچنین حوضه موری-دارلینگ در جنوب شرقی استرالیا کمیت منفی جریانهای آبی تخمین زده شدهاست که بیشتر نشان دهنده مصرف شدید آب توسط انسان است. در واقع در این نقاط ما شاهد ردپای انسان هستیم.
227227
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901819